چشم انداز سياست خارجي ايران؛ چالشها و تهديدات

ايران در حال حاضر در صحنه بين الملل با دولت جديدي در ايالات متحده روبرو است و تلاش مي كند تا برجام را احيا كند در حالي كه تلاش مي كند فشارها و تحريم هاي رئيس جمهور ما را در حالي كه رئيس جمهور هستيم ادامه دهد و به گروه كشورهايي كه او برجاي گذاشته است ، ادامه دهد. اين يك توافق نامه بين المللي است. از سوي ديگر ، تنش و اختلاف نظر با كشورهاي عربي حاشيه خليج فارس ، حضور دولت هاي صهيونيستي در منطقه و روابط ديپلماتيك با برخي كشورهاي عربي و احتمال خروج آمريكا از افغانستان و احياي مجدد طالبان بيشترين موارد است. چالش هاي مهم سياست خارجي.

اگرچه ، طبق گفته مقامات ديپلماتيك ما ، روند بازگشت ايالات متحده به شوراي امنيت سازمان ملل و لغو تحريم هاي اين كشور در حال اتمام است و پرونده آن در دولت دوازدهم به پايان مي رسد ، اما سابقه همكاري با دولت ايالات متحده و اتحاديه اروپا كشورها نشان داده است اين توافق به معناي پايان دادن به خصومت و سنگسار طرف مقابل نخواهد بود و بنابراين دولت سيزدهم احتمالاً با برخي از جنبه هاي اين پرونده روبرو خواهد شد و بايد سعي كند از نظر قانوني و سياسي آمادگي مقابله با آن را داشته باشد. از طرف ديگر ، مذاكره با روسيه و چين و استفاده از اختلافات بين آنها و ايالات متحده براي پيشبرد منافع ملي ، اولويت ديگر اين كشور در عرصه بين الملل خواهد بود.

اولويت دولت جديد در عرصه منطقه اي حل و فصل اختلافات با دولت هاي عرب و مسلمان در خليج فارس خواهد بود. دولت دوازدهم با ارائه “برنامه صلح هرمز” و ارسال پيام هاي دوستانه و مبتني بر حمايت هاي متعدد ، تلاش كرد تا نگرش هاي خصمانه دولت هاي منطقه را تغيير دهد و يك سيستم امنيتي درون گرا و عاري از تداخل قدرت خارجي ايجاد كند. روسيه اقدامات مشابهي را در ارائه طرح خود به شوراي امنيت انجام داده است. با اين حال ، تكيه كشورهاي عربي خليج فارس به ايالات متحده و البته گشودن اسرائيل به اين منطقه استراتژيك تاكنون موفقيت اين تلاش ها را با مشكل روبرو كرده است. بنابراين ، اولين قدم دولت سيزدهم تلاش براي از بين بردن دلايل و موانع اساسي در توسعه روابط بين ايران و كشورهاي عربي در خليج فارس است.

مذاكره با دولت افغانستان و طالبان و تلاش براي رهبري يك دولت چند حزبي كه در آن همه گروه هاي قومي و سياسي داراي سهم متناسبي باشند و به سمت توافق در مورد امنيت و ثبات افغانستان حركت كنند ، اولويت مهم ديگر است. دولت در سياست هاي منطقه اي. بدون شك ، پس از عقب نشيني كامل نيروهاي آمريكايي ، در صورت سقوط دولت و ناآرامي يا يك رژيم كامل طالبان در افغانستان ، يك تهديد جدي امنيتي براي جمهوري اسلامي ايران وجود دارد: ديپلمات هاي ايراني و افغان هاي مقيم افغانستان كه در

بر اين اساس ، دولت منتخب ايران بايد سعي كند رويكرد بين مشتركي را در قبال چالش ها و تهديدهاي بين المللي و منطقه اي طراحي و تدوين كند و از درگيري ها و درگيري هاي ملي و گروه هاي منافع كه به ضرر منافع ملي است جلوگيري كند. و آماده اقدام با آنها باشيد. از سوي ديگر ، سيستم لغو ، ناديده گرفتن تلاش ها و دستاوردهاي كادر سياست خارجي در دولت قبلي (دوازدهم) و رد و آوارگي نيروها يكي از اشتباهات اساسي است كه انتظار ما در دولت سيزدهم نيست. توانايي اطمينان از ايمني و تعهد

* استاد دانشگاه

1717